“volveré y seré millones” (Ik zal terugkeren en dan met miljoenen zijn. Een belofte die ze kort voor haar maakte. De passie en vastberadenheid waarmee ze vocht voor het welzijn van haar volk vocht is welkom in een miljoenvoud Eva Maria Duarte de Perón werd vaak liefkozend Evita genoemd. De “First Lady” van Argentinië was misschien niet politiek verkozen, toch had ze veel macht en invloed op het regeringsbeleid. Eva maakte slechts 6 jaar deel uit van het politieke leven, maar in die korte tijd werkelijke legende geworden. Het beeld dat men van Evita had was ofwel te rooskleurig of net als ronduit negatief. Maar wat ze heeft waargemaakt in haar korte leven valt niet te betwisten. Eva was een buitenechtelijk kind. Na de dood van haar vader belande ze al op zeer jong leeftijd in armoede. Op 15-jarige leeftijd trekt ze in haar eentje naar Buenos Aires waar ze aan de slag ging als radio- en film actrice. Ze ontmoete haar toekomstige man Juan Perón (toen nog kolonel) tijdens een inzamelactie na een aardbeving. In de aanloop van zijn presidentsverkiezingen werd Eva de eerste vrouw in Argentijnse geschiedenis die deel uitmaakte van de campagne. Ze reisde samen met Juan alle uithoeken van het land af en gebruikte haar radioprogramma om de armen en arbeiders overtuigen om op hem te stemmen. Eens Perón president was kreeg Evita traag maar zeker een meer prominente politieke rol, iets wat niet in dank werd afgenomen door de militaire top van Argentinië. Ze zou op termijn meer macht hebben dan de vicepresident. Ze richtte een vrouwenvereniging die huizen en scholen bouwden en zorgde ervoor dat er iedereen recht kreeg op dezelfde medische zorg. Ze richtte ook de vrouwenafdeling van de Peronistische beweging op, de eerste politieke vrouwenbeweging in Argentinië die veel macht had. In1951 stelde ze zich onder druk van het volk kandidaat als vicepresident. Er werd een massabijeenkomst om haar te ondersteunen waaraan twee miljoen mensen deelnamen. Het was de grootste demonstratie ooit gehouden voor een vrouwelijke politicus. Na dreigingen van een militaire coup trok ze echter haar kandidatuur terug in. Ze stierf in 1952 op 33-jarige leeftijd. Eva werd gezien als de spirituele leider van de natie en kreeg daarom ook een staatsbegrafenis. Men schat dat 1 miljoen mensen haar een laatste eer zijn komen bewijzen, er diende zelfs een vakbond een verzoekschrift in bij het Vaticaan om haar heilig te laten verklaren. De massaliteit van de rouw na haar dood id tot op heden enkel geëvenaard bij het overlijden van prinses Diana.