Dit kunstwerk vangt Mickey Mouse als icoon van het collectieve geheugen, hertekend in de felle, contrasterende kleuren van rood, geel en blauw — de typische basiskleuren van de pop-art. Geïnspireerd door de beweging uit de jaren ’50 en ’60, die massamedia en consumptiecultuur tot kunst verhief, krijgt Mickey hier een speelse, grafische herinterpretatie. De zwarte lijnen en vlakken verwijzen naar striptekeningen, terwijl de uitgesproken kleuren en abstracte vlakken herinneren aan kunstenaars zoals Andy Warhol en Roy Lichtenstein. Het resultaat is een vrolijke botsing van nostalgie en hedendaagse beeldtaal: Mickey Mouse als symbool van popcultuur, tijdloos en altijd opnieuw uitgevonden.