TIn ř intrigerende pentekening wordt een verstilde figuur gevangen in een web van lijnen en draden. De gelaagdheid van de compositie roept een gevoel op van innerlijke strijd, verwarring of introspectie. De abstracte contouren lijken menselijke vormen te suggereren, terwijl het lijnenspel hen verstrengeld en haast verstikt. Het werk balanceert tussen controle en chaos, stilte en spanning – alsof gedachten zich vastklampen aan structuren die ooit veiligheid boden, maar nu een kooi vormen. De zwarte achtergrond versterkt de dramatiek en benadrukt de fragiele kracht van witruimte en lijn. Een meditatieve reflectie op kwetsbaarheid, verbinding en het onzichtbare innerlijke leven.