Van kindsbeen af ben ik gefascineerd door mensen en hun lichaamstaal. Daarnaast heb ik een grote fascinatie voor het kleurrijke en levendige dat het Oosterse te bieden heeft, en dat is terug te vinden in mijn werken. Als jong meisje tekende ik al graag, als tiener heb ik tekenlessen gevolgd aan de tekenacademie in Dendermonde. Later heb ik een jaar Toegepaste grafiek gevolgd aan het Sint-Lukasinstituut in Brussel.
In 1992 nam ik deel aan de 13e Grote kunsttentoonstelling van de Culturele Centrale van Grembergen. Daarna heb ik een lange tijd niet meer getekend. Ik schreef wel gedichten en kortverhalen en gaf in 2015 mijn autobiografie Verloren tranen uit. Wanneer de coronacrisis uitbrak, besloot ik mijn potloden en pastels weer boven te halen en raakte alles een beetje in een stroomversnelling.
Doordat ik overdag als zelfstandig kindbegeleider een minicrèche uitbaat, is mijn tijd om te tekenen momenteel beperkt tot de vrije uurtjes 's avonds, maar dat maakt mijn enthousiasme er niet minder om. Door het uitgeven van mijn biografie heb ik reeds een groot deel van mijn verleden kunnen verwerken.
Mijn tekeningen liggen in het verlengde van dat verwerkingsproces. Ik hou van fotorealisme, maar probeer toch steeds mijn eigen kijk op een beeld weer te geven en er mijn ziel in te leggen. Dit jaar heb ik het genoegen te mogen deelnemen aan de Biënnale in Deinze, iets dat ik ervaar als een bekroning van mijn harde werk de afgelopen twee jaren.
Ik hoop verder te kunnen werken aan een toekomst waarin tekenen een belangrijker plaats kan innemen in mijn leven. Kunstenaars zoals Jono Dry, Emma Colbert, Sue Kerrigan en Gareth Jones zijn mijn inspiratiebronnen.
Mijn tekeningen zijn allemaal professioneel ingekaderd met Artglass bij 'De Wieuw' in Antwerpen.
Nederlands
English 
Français