Maggy Vught

Maggy Vught werd geboren te Leuven in 1949.
Reeds op jonge leeftijd was tekenen en kleuren haar hoofdbezigheid.

Na de humaniora ging Maggy naar de Leuvense academie en kreeg onder meer les van Jan Cobbaert, Julien Bal, Roger Selleslachs, Marcel Cockx en anderen.

Haar vader Julien Vught een laat impressionist werkte met het mes met olie op doek .
Eind jaren zestig nam ze deze techniek over toen ze haar eerste werken schilderde.

In 1971 volgt een eerste tentoonstelling met haar vader en diens collega Alfons Laureys.
In 1974 een tentoonstelling in de Faculty Club in Leuven. De werken zijn nog figuratief.
In die periode zijn er verschillende tentoonstellingen in het Leuvense.

In 1980 gaat de voorkeur meer naar aquarel en in 1984 ontdekt ze het schilderen op zijde.
Ze werkt totaal autodidactisch en ontwikkelt een eigen techniek. Een vijftal jaren volgen met het ontwerpen en schilderen van zijde kleding. Daarnaast verkoopt ze vlot in haar eigen klein winkeltje. Tijdens deze zeer actieve periode levert ze ook bestellingen op maat aan o.a. suite en bruidskleding in winkels in Antwerpen, Brussel, Sint-Truiden, enz.
Eind jaren tachtig is de hang naar vrij schilderen zo groot geworden dat het winkeltje gesloten wordt en ze in de kunstwereld stapt.

In de jaren 1990 zijn de werken nog vlak en op paneel, maar geleidelijk worden de werken dikker en volumineuzer. De ondergrond van de werken werden met de hand gemodelleerd voordat het eigenlijke schilderij erop aangebracht werd. Het is een mixed media waar ook handgeschilderde zijde in gebruikt wordt. Er volgt een periode van hoge productiviteit en vele tentoonstellingen, o.a. op Lineart te Gent in 1990, 1991 en 1992.

Maar de kunstenares worstelt met gewetensbezwaren. In Thailand heeft ze met haar eigen ogen de zijdeproductie aanschouwt. Ze zag de massa’s zijde cocons in het kokende water borrelen en de handen van tientallen jonge vrouwen die de cocons dag in dag uit in het hete water ontwarde tot een uiterst dunne zijde draad. Dit proces strookte niet met haar waarden, maar haar hele techniek was gebaseerd op zijde. Bovendien bleken bepaalde zijdekleuren te gevoelig voor het licht waardoor ze een deel van hun pigment verloren. Met zeer veel spijt stopte ze daarom kordaat in november 1993.

De volgden jaren zocht ze naar een harmonie binnen zichzelf. Filosofie en spiritualiteit waren een grote troost. Na een proces van elf jaar nam ze haar beroep als kunstschilder weer op in 2004, met een totaal andere techniek zonder zijde. Maggy voelde zich als herboren, de elfjarige pauze had zeker zijn vruchten afgeworpen. Haar werken zag ze als boodschappen van licht, als een aankondiging van veranderende energieën. De werken worden totaal intuïtief gecreëerd.
Tijdens deze productieve periode van zeer divers werk worden in haar atelier ook lessen abstract schilderen gegeven.

Een volgende moeilijke emotionele periode in haar leven kondigt zich aan en legt haar leven als kunstenaar weer stil.
Bij gebrek aan een atelier verdiept ze zich in de "geheime geometrie" en geeft ze zeven jaar les aan een groep dames in Leuven. Deze lessen moeten helaas stoppen, er is nog één laatste les op vrijdag en de volgende week start de lockdown vanwege covid.

In 2024 richt haar man een klein atelier op in huis en kan ze weer vol overgave schilderen. Verslaafd als ze is aan kleuren en zich ervan bewust dat kleuren energieën zijn die mensen kunnen verheffen, ligt er weer een toekomst open. De bezieling en inspiratie zijn teruggekeerd. Haar werken zijn geëvolueerd naar intuïtieve uitdrukkingen van positieve energie met een grote diversiteit aan kleur, beïnvloed door de dripping techniek van Jackson Pollock, die haar al sinds de jaren 90 zeer inspireerde.

Kleur heeft een positieve energie en Maggy wil vandaag vooral met haar werk mensen gelukkig maken.