Met ‘directe eenvoud’ wil Lucas de bezoeker raken. Een kunstenaar moet zichzelf in de eerste plaats bewijzen door een mix van creativiteit en technische kennis, klinkt het. Lucas, die na een loopbaan als interieurarchitect zijn passie in penselen en olieverfschilderijen ontdekte. “De eenvoudige liefde voor de dingen, voor het lichaam, het licht of de vorm, zijn een inspiratiebron om met heel dunne lagen verf te ontroeren. Bewust beïnvloed door de Vlaamse Meesters, zwoeg ik op hun kennis en kleurenpracht, en buig die om naar hedendaagse taferelen.
Lucas z’n spectrum is eigenlijk héél breed. Een paar granaatappels weerkaatsen de zomer. Appels bekennen vorstschade of een angorageit kijkt je vragend aan. Zonder in de fotografische perfectie te vallen, creëert hij ragfijn laagje verf op laagje verf met de oude glaceer techniek. “Blijven zoeken om van de authenticiteit van het ding naar het doek, met eigen interpretatie, in eenvoud te raken. Daar komt het voor mij eigenlijk op neer, want zo ontstaat een nieuw verhaal van zin geven en waarderen. Soms leg ik ook vluchtige realiteiten vast zoals het opspattend schuim van de zee.
Kunst moet warm zijn, kunst moet je omarmen, kunst is er niet om afstand te houden, maar om je zo dicht mogelijk bij jezelf te brengen.” Er steekt ook humor in zijn werk. ‘In Gold we Trust’ is een allusie op het diepe Amerikaanse geloof in … en bij ‘It’s all-in the cloud now’ zie je gretig wolken grazende koeien die de toeschouwer verbazen door hun reële tastbaarheid. “Van zee-vondsten tot tafelservies. Vruchten, bloemen of inherente tijdloze voorwerpen. Ieder werk heeft zijn specifiek detail dat aanspreekt.
Ik blijf steeds zoeken naar nieuwe grensverleggende mogelijkheden binnen het vakmanschap. Binnen het kader van het doek een wereld maken die verder ziet maar de verbeelding ook aan de toeschouwer laat en zo een intenser beleving van enkel ‘olie op doek’ waar maakt.
Nederlands
English 
Français