Wim Stevens

Ik ben een industrieel ingenieur die zich heeft herschoold in mijn andere passie: grafisch design.

Daarnaast heb ik me als kunstenaar verder ontwikkeld aan de kunstacademie te Brugge in de richting kunstschilderen. Daarin heb ik vooral ontdekt hoe ik schaduw en licht kan gebruiken om meer ruimtelijke diepte weer te geven. Ook heb ik een jaar filmacademie gevolgd om me te specialiseren in getekende filmanimaties.

De plotselinge relatiebreuk met mijn eerste grote liefde is lange tijd de inspiratiebron geweest voor nieuwe schilderijen. Het was mijn manier om dit een plaats te geven en te verwerken. De vurige ballerina, mijn eerste schilderij in deze reeks, maakte ik in 1999. Met krachtige penseelstreken en harmonieuze kleurcombinaties probeer ik de toeschouwer te raken.

Ik maak kwetsbare kunst, outsider kunst. Door te schilderen kan ik emoties opwekken en laten uiteenspatten op het canvas. Zo kunnen mijn opgekropte woede, angsten en onbewuste kwellingen zich bevrijden. Mijn werken zijn als het ware een spiegel van wat er in me leeft als schilder. Ze helpen me te helen en te groeien.

Ik leg mezelf namelijk bijzonder veel structuur op. Om dat beklemmende harnas te doorbreken en me vrij te voelen is het belangrijk dat ik een explosieve uitlaatklep heb. Het penseel neemt de remming weg en het kleurenpalet spat uiteen op het doek. Het gebruikte kleurenspel en de intensiteit van de verfstrepen zijn een visualisatie van wat zich op dat moment in mijn lichaam afspeelt, zowel gevoelsmatig als rationeel.

Mijn gevoel als schilder beschrijven met een gedicht: